Kategoriler: Şiir

Soma

soma

Önce kara vardı,

Her yer kara,

Sonra bir ışık çaktı

Yürekleri yaktı;

Burası Soma..

Girdi yiğitler birer birer içeri,

Çıktı şehitler beşer onar dışarı.

Tek dertleriydi ekmek kavgası.

Suçsuz, masum, Soma..

Yandı sevenlerin sevdikleri,

Düştü ocaklara yetimlerin alevi,

Söndü gözlerinde feri,

Evde oyuncak bekleyen yetimi

Ama şimdi bir parça sevindi yetimim.

Kara mezardan şehidi çıktı diye

Yoksa nasıl sarılacaktı,

O hüzün kokan kalbiyle?

Tadamadı, bakamadı, bilemedi.

Hiç olmadığı gibi sevdi.

Şehitti artık babası

Üzüldü, sevinemedi

Baktı baktı doyamadan ağladı

O yaşadı gerçek hüznü

Ani gelen geceyle..

Son Güncelleme: 11 Nisan 2017 07:42

Paylaş

Ya Şair, Ya Kazanan
Ya şair ya kazanan oluyor insan.Peki şimdi ben şair miyim? Korkuyorum bundan 30 yıl sonra,Bana…
Doyasıya Kavuşmaları Cennete Erteledik.
Yine üstüne otlar birikmiş kızım.Yeşil sarı, bazen beyaz.Demedim mi sana kaç kere,Sahip çık üstüne başına…
Bismillah
Bismillah her hayrın başıdır derken bile aslında sadece taklidi imanımızı ispatlıyoruz. Zira Bu sözü Said…