Varlık ve Düşünceler

Düşündük. Çok güzel oldu. Ciddi düşündük. Ciddiye almadılar. Ama hep düşündük. Düşünceden ibaretsin dediler. Düşündük. Sonuç aynı.

Ne zaman düşünceler işe yaradı? Harekete geçtiği zaman. Ama bak düşünce diyorum. İman değil. Çünkü iman başka. Allah’a kulluk başka, yeğene yardım etmek başka. Yoksa Aşere-i Mübeşşere’de belki bir kişi fazla olurdu da Ebu Talib diye en başa yazılırdı. Onun düşünceleri onu harekete geçirdi. Ama düşündüğü şeyler ne idi? Asıl mesele o zaten. Yeğenine çok iyi hizmet etti. Ama peygamberine hiç hizmet etmedi.

Düşününce çıldırmamak elde değil. Varılan noktalar korkunç, acı verici. Ama hareket? Yok. Soruyorum. Düşündüğüm kadar da soruyorum. “Ne yapabilirim hareket olarak?” Cevap yok.

Okuyayım. Çok okuyayım diyorum. Tamam. Ama hareket fayda sadece bana. Anlatayım, çok anlatayım diyorum. Bildiklerimi toparlayamıyorum. Toparlasam anlatamıyorum. Sistemli çalışma ihtiyacı hasıl oluyor. Sistemli çalışmak demek zaman demek. Zaman demek para demek. Para demek iş demek. İş demek zaman yok demek. Daha ince daha sistemli çalışayım o zaman. O istidadı yakalamak gerek. Kendini bulmak ve düzeni bırakmamak gerek.

Bu satırları bile niye yazdığımı bilmiyorum.

Allah-u Teala hakkımızda hayırlısını versin.

Allah Resulü Sallalahu Aleyhi Vesellem önderliğinde İslam’ı yalamak herkese nasip olsun.

Selametle.