Uyku

Yavuz yine şafağı izliyordu. Bakıyordu ufka uzun uzun ve düşünmek istiyordu o düşünmekten hep kaçtığını. Aynı anda uykuya bir çare arıyordu. İnsandaki şu uyku hastalığını nasıl tedavi edebilirim? Herkesin sadece şu şafağı izlemek için dahi olsa saatlerce uykusuz kalmasına değerdi. Ama bunu onlara nasıl anlatabilirim? Diye düşündü, belki saniyeler, belki dakikalar, belki saatlerce; o düşünmek istemediklerinden kaçarcasına düşündü uykuyu.. Bulamadı çözümü. Anlamadı çünkü insanları. Hem de hiç anlamadı. İnsan şafak varken neden uyurdu ki?
Sonra yine aklına düştü o düşmesini istemediği, düştü düştü ve dibine kadar girdi yine aklının.
Şafağı seviyorum, dedi Yavuz. Önemli olan bu idi.
Şafak güzeldi. Kızıl güzeldi. İzlemek güzeldi ..