Dost

Üstüne bir ağırlık çöktü Yavuz’un. Ama nasıl bir ağırlık ki görülmemiş, yaşanmamış gibiydi sanki. Ya da sadece Yavuz öyle olduğunu düşünüyordu. Uzun uzun baktı geceye ve karanlığa, dostlarını düşündü. Onları severdi, onlarla muhabbet ederdi, tıpkı bir dost gibi. Kimisiyle sürekli, kimisiyle aydan aya. Ama birisine bir kere dostum dedimi, Yavuz’u kimse tutamazdı, çünkü o artık […]

Okumaya Devam